همیشه آینده برای من ترسناک بوده و تصور من از آینده مات و نامفهوم است، حکایت راننده ای که در یک روز بارانی بدون برف پاک کن در جاده ای پر رمز و راز دارد رانندگی می کند. قبول کن سخت است که بگویی در آینده چه می شود، ولی ساده است که بگویی چه می خواهی. می خواهم برسم به آنچه که دلم برایش غنج می زند، احساسم برایش جوانه می زند و دلم با دیدن ایامش پرواز می کند و می نشیند بر بام خیالش و با خیال آن برای خود جامه ای می بافد از انتظار برای آینده. آینده من شاید دور نیست، شاید در همین نزدیکی ست. کنار تمام داشته ها و رسیدن به نداشته ها. آینده یتان آباد و روزگارتان همیشه شاد.
از بانو " فرشته " بابت دعوت بنده به این چالش متشکرم و همچنین از وبلاگ عقاید یک رامین بابت برگزاری این چالش
دعوت می کنم از " سوته دلان " و " م . حامی " برای شرکت در این چالش اگر دوست داشته باشید :)
سال نو بر همه شما خوبان مبارک باد.
درباره این سایت